بالاخره گلم راه افتاد

عزیز دل بالاخره بس از اینکه٣ماه به کمک تکیه گاه راه میرفت

توی١١ماه و١٤روزگی مستقلا راه افتاد.تلو تلو راه رفتن اولیه اش

واقعا خنده ودیدن داره !یه مسافت٣متری که میخاد طی کنه بیش

از٥تا٦بار میخوره زمین و بلافاصله و با اعتماد به نفس کامل بلند

میشه.

گل مامان با راه افتادنش دیگه یه جا بند نیست سرش میگیره بالا وبه

راه میفته.......خدانکنه سویچ ماشین بخوره به دستش برمیداره ومیره

به سمت در و.........هه....هه..که بریم هان.....هان.

شیطنت ها که چند برابر شده محال هست که چیزی به دستش

بخوره و لمسش نکنه واین طرف وآن  طرف برتش نکنه .

نمونه ی بارز اینکه میگن فلانی از دیوار راست میره بالا این

عکسه......بگو حالا میخای بری بالای مبل چی کار بچه!!!

خوردنی ها رو خیلی دوست داره باباجون میگه یه شیفتی را که با

هم هستن دایم با خوردنی ها مشغول ند .از صبح تاشب باید به تک

تک اتاقا وآشبز خانه وحال سر بزنه واگه چیزی دم دستش هست اونا

رو هم بریزه....آخر شب هم که دیگه همه چی براش تکراری شده گیر

میده به مامان وبابا وهه....هه....به بغل مامان وبدو بدو به بغل بابا.

احساس میکنم با راه افتادنش یه کم از وابستگیش کمتر شده ووقتی

جایی میریم اگه بچه ای دم دست باشه تاتی کنان میره ومشغول

بازی میشه.